به گزارش خبرگزاری حوزه از تهران، سازمان موقوفات آستان قدس رضوی در استان تهران، نامهای بسیاری را در فهرست بلندبالای واقفان حضرت رضا(ع) ثبت کرده و اینبار نوبت به درج نام زیبای یک مادر رسیده است که دلبستگیاش به آقا را با وقف یک باغ نشان داده است.
وقف باغ ۲هزارمتری در شهریار
«معصومه خسروی»؛ بانوی ۷۵ ساله تهرانی، شش دانگ عرصه و اعیان یک قطعه باغ مشجر به مساحت دو هزار مترمربع واقع در شهریار را بر این آستان مقدس وقف و نامش را در فهرست واقفان صحن و سرای حضرت دوست برای همیشه ماندگار کرده است.
وقف ارثیه خانوادگی
سالهای عمرش تا به امروز را وقف تربیت شش فرزندش کرده و حالا هم این روح زیبای مادرانه را با زیبایی مضاعف زینت داده است. خودش میگوید: من معلم بوده اما پس از ازدواج، تصمیم گرفتم خانهدار باشم و برای تربیت فرزندانم وقت بیشتری بگذارم؛ برای شش فرزند، چهار دختر و دو پسر.
از او درباره وقفش هم میپرسم و این پاسخ را میشنوم: بعد از فوت همسرم و تقسیم ارثیه، این باغ سهم من شد و تمام داراییام در دنیا هم همین دو هزارمتر باغ است که تصمیم گرفتم به نام امام رضا(ع) سند بخورد. او میافزاید: خوشبختانه فرزندانم نیازی به این دارایی من ندارند و من هم با خیال آسوده از زندگی آنها، تصمیم گرفتم این باغ را برای آخرت خودم سرمایهگذاری کرده و آن را وقف کنم.
تعبیر یک خواب شیرین
داستان وقف این مادر هم شنیدنی است: "سالها قبل، مادر مرحومم را در خواب دیدم و هیچوقت آن خواب را فراموش نمیکنم. آن شب مادرم به من سفارش کرد آیه ۴۵ سوره کهف را بخوانم. این آیه قرآن روایت فانی بودن اموال دنیوی است و آدم را مطمئن میکند که باید از دارایی دنیویاش برای آخرت استفاده کند، در آن زمان که خواب مادرم را دیدم دارایی چندانی نداشتم اما وقتی این باغ به من به ارث رسید، احساس کردم فرصتش رسیده و باید آن را وقف کنم تا هم خودم احساس آرامش بیشتری داشته باشم، هم مادرم و همسرم را در این کار خیر شریک کنم".
چرا وقف امام رضا(ع)؟
از او درباره چرایی انتخاب وقف برای تعبیر خواب و انجام نیتش هم میپرسم و میگوید: قبل از وقف باغ، از یک دوست خانوادگی که فرزندی نداشتند، شنیدم که تمام اموالشان را وقف امام رضا(ع) کردهاند، وقتی این قضیه را برایم تعریف کردند، خیلی برای من زیبا بود و خوشحالم کرد، آنها هم من را تشویق کردند که خودم هم داراییام را وقف کنم تا لذت آن را بهتر در کنم.
احساس تولد دوباره
او درباره احساس خود پس از وقف این باغ نیز میگوید: "انگار خدا به من دنیا را بخشیده بود. انگار تازه چیزی بدست آورده بودم، نه اینکه چیزی از دست داده باشم. به پسرم هم که همراه و یاورم در این وقف بود، گفتم انگار امروز تازه متولد شدم".
وقف، بدون یک روز تأخیر
خانم خسروی حالا باغش را وقف کرده و تنها خواستهاش این بوده که با فروش این باغ موقوفه، خانهای خریداری و وقف حضرت باشد تا او زندگیاش تا پایان عمر را مهمان خانه حضرت باشد. او در این باره میگوید: "در زمان وقف باغ، از من پرسیدند شما که میخواهید باغ را به خانهای تبدیل کنید، اول این کار انجام بدهید و بعدش آن خانه را وقف کنید اما من گفتم عمر دست ما نیست و معلوم نیست چند روز دیگر زنده باشم که بتوانم این کار نیک را به سرانجام برسانم".
انتهای پیام/
نظر شما